بررسی اثر کوئرستین بر آسیب های کبدی و کلیوی ناشی از متوترکسات در موش صحرایی نر

چکیده سابقه و هدف: متوترکسات به عنوان داروی شیمی درمانی باعث آسیب مزمن هپاتوسلولار، ارتشاح سلول های التهابی، استرس اکسیداتیو و آسیب مستقیم روی لوله های کلیه می شود. کوئرستین یک فلاونوئید با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثر کوئرستین روی رفع سمیت کبدی و کلیوی ناشی از متوترکسات می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول (شاهد) غذای معمولی، گروه دوم (تست بدون درمان) متوترکسات تک دوز، گروه سوم متوترکسات با کوئرستین و گروه چهارم (کنترل مثبت) متوترکسات با سیلیمارین دریافت کردند. پس از 5 روز، نمونه های خون تهیه شد وcr, alp, got, gpt، اوره سرم و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما اندازه گیری شدند. بخش های از کبد و کلیه جهت اندازه گیری فعالیت آنزیم کاتالاز، مالون دی آلدئید وsod کبدی وکلیوی و مطالعات هیستوپاتولوژیکی برداشته شد. یافته ها: مقادیر سرمی cr, alp, gpt, gotو mda کبدی و کلیوی در گروه دوم، نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری (05/0>p) را نشان داد. پارامترهای مذکور به طور معنی داری (05/0>p) در گروه دریافت کننده کوئرستین کاهش یافت. frap ، sod، کاتالاز کبدی و کلیوی و اوره سرم در گروه دوم، به طور معنی داری (05/0>p) نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. تجویز کوئرستین باعث افزایش معنی دار (05/0>p) این پارامترها وکاهش ارتشاحات لنفوسیتی کبدی و کلیوی گردید. استنتاج: بر اساس این نتایج، تجویز کوئرستین در رفع مسمومیت کبدی و کلیوی ناشی از متوترکسات نقش محافظتی دارد که به علت خاصیت آنتی اکسیدانی این ماده می باشد.